Բաց Նամակ` Թրքական «Ենի Աքիթ» Օրաթերթի Խմբագրութեան Եւ Փարիզի Աստուածամօր Տաճարի Հրդեհէն Ուրախացող Թուրքերուն

Ես անկեղծօրէն չզարմացայ` «Ազդակ»-ին մէջ կարդալով «Թրքական մամուլը կը ցնծայ Նոթր Տամի մոխիրներուն վրայ» առաջին էջով տրուած լրատուութիւնը:

Ճանչնալով թուրքերը եւ գիտնալով իրենց անցեալը` «բնական» կը գտնեմ թուրքերու այս վերաբերումը: Մենք դրացիներ եղած ենք դարերով, սակայն բոլորովին տարբեր ազգեր ենք: Որեւէ նմանութիւն չունինք պարզ այն պատճառով, որ մենք ապրած ենք մեր հայրենիքին մէջ (հազարաւոր քիլոմեթր իրենցմէ հեռու), մինչ իրենք եկած ու տիրացած են ուրիշներու հողերուն եւ հիմնած` իրենց օսմանեան  ոճրագործ կայսրութիւնը: Թուրքերը մոռցած են, որ իրենք Մոնկոլիայէն եկած են եւ չեն կրնար ջնջել իրենց վայրենի բնազդը, որ ժառանգական է:

Ահաւասիկ այս տարբերութեան պատճառով է, որ հայը կը նեղուի, երբ եկեղեցի մը  կամ մզկիթ մը քանդուի, որովհետեւ այդ երկու կառոյցներն ալ Աստուծոյ (Ալլահին) տուներն են:

Հայուն համար աղօթքի վայրը սուրբ է, բայց այդպէս չէ թուրքերուն համար, որոնք 1915-1918 թուականներուն քանդեցին Աստուծոյ աւելի քան 2000 տուներ (հայկական  եկեղեցիներ եւ վանքեր) խղճի ամենայն հանգստութեամբ:

Դեռ կայ աւելին. թրքական պետութիւնը իր նախագահ Էրտողանով կը մերժէ Հայոց ցեղասպանութիւնը:

Ամբողջ աշխարհը գիտէ պատահածին մասին: 29 պետութիւններ ընդունած եւ դատապարտած են Հայոց ցեղասպանութիւնը, բայց եկո՛ւր տես, որ Թուրքիոյ նախագահը անտեղեակ է եղածէն եւ կը շարունակէ պնդել, որ թուրքերը ցեղասպանութիւն չեն գործած:

Այս բոլորը անշուշտ  կարելի չէ ներել, եւ իրենք ստիպուած` օգնականներու պէտք պիտի ունենան իրենց սուտը տարածելու համար:

Համոզումս այն է, որ միայն իրենց ոճրագործ   նախահայրերը, որոնք դժոխքի կրակներուն մէջ կ՛այրին, կրնան իրենց օգնութեան հասնիլ դժոխքէն:

Թուրքիոյ նախագահը եթէ կ՛ուզէ յարգուած ըլլալ,  եւ մարդիկ լուրջի առնեն զինք, պէտք է օրինակ առնէ Ֆրանսայի նախագահ Էմանուէլ Մաքրոնէն, որ ապրիլ 24-ը յայտարարեց Հայոց ցեղասպանութեան յիշատակի օր:

Վերջապէս, ո՞վ կրնայ «շողացող աստղին վարագոյր քաշել»:

Հասկցողին` շատ բարեւ:

Անշուշտ երբեք պէտք չէ մոռնալ ժողովրդային առածը `

«Խեւին խրատն ի՞նչ անի,

Սեւին սապոնն ի՞նչ անի»:

18 ապրիլ 2019,  Այնճար