ԿԻՐԱԿՈՍ ԽՕՇԵԱՆ
Երկար տարիներու ընթացքին այսպէս ճանչցան քեզ քու անմիջական գործակիցներդ եւ ընկերներդ` կազմակերպական հարցերը շեշտակի եւ արագ ձեւով լուծող կա՛րճ ու կտրուկ:
Հիմա որ հրաժեշտ տուիր այս անցաւոր աշխարհէն` դժուար է կատարել գործունէութեանդ բնութագրումը այս, քանի մը տողերուն մէջ:
70-ական տարիներուն թեւ ու թռիչք ունեցար: Մեր երիտասարդական ԼԵՄ-ական կազմաւորման ընթացքին ԼԵՄ-ի առաջին յաջող բանակումէն ետք, ջանք չխնայեցիր քու անմիջական գործակիցներուդ հետ ԼԵՄ-ի մնայուն բանակավայր ունենալու համար եւ այդ մէկը յաջողցուցիր, ու գործը կը շարունակուի:
Իրերայաջորդ քանի մը սերունդներու օրինակ հանդիսացար քու ներհայեաց եւ շեշտակի դրսեւորումներով, հանրային, ընկերական հանդիպումներուն երբեք ամբոխավար չեղար, բայց նեղ շրջանակի մէջ թամատա ըլլալու չափ սրամիտ եւ պերճախօս էիր:
Ազգային հասարակական գործիչի որակումը արդարօրէն դափնեպսակ մըն է ճակտիդ: Թուլամորթներէն եւ պարագայական մարդոցմէ հեռու մնացիր եւ կեանքիդ ընթացքին փնտռեցիր տիպար հայը, տիպար մարդը, պինդ ու վստահելի կուսակցականը: Պինդ բառը (քու բառդ) յաճախ շեշտեց իր երիտասարդականներու հարցաքննութեան ընթացքին, եղար պահանջկոտ եւ խիստ` աւելի թափ տալով որակին, քան` քանակին, եւ այդ սերունդներու վկայութիւնները հոգիդ կը լեցնեն անհուն ուրախութեամբ:
Լիբանանեան պատերազմի թէժ օրերուն, որպէս գորովագութ հայր, ընտանիքէդ եւ փոքրիկներէդ օրերով եւ ամիսներով հեռու մնացիր, եղար պատնէշի վրայ` մեր քաջարի տղոց հետ պաշտպանելով մեր թաղերն ու կառոյցները:
Ընկե՛ր Արա, կուսակցութիւնը եւ Ազգային իշխանութիւնը վաստակիդ լիարժէք համարումով կատարեցին ազգային թաղում` շնորհելով քեզի «Կիլիկեան ասպետ»-ի շքանշան, վեհափառ հօր կողմէ, որ հանգիստ ննջես յաւիտեան քու ազնուազարմ գործակից փաղանգին հետ, ՀՅԴ պանթէոնին մէջ:
Ընկե՛ր, վա՛րձքդ կատար: